تاریخچه آیلتس
History The English Language Testing Service (IELTS), as IELTS was then known, was launched in 1980 by Cambridge English Language Assessment (then known as UCLES) and the British Council. It had an innovative format, which reflected changes in language learning and teaching, including the growth in 'communicative' language learning and 'English for specific purposes'. Test tasks were intended to reflect the use of English language in the 'real world'. During the 1980s, test taker numbers were low (4,000 in 1981 rising to 10,000 in 1985) and there were practical difficulties administering the test. As a result, the IELTS Revision Project was set up to oversee the redesign of the test. In order to have international participation in the redesign, the International Development Program of Australian Universities and Colleges (IDP), now known as IDP: IELTS Australia, joined Cambridge English Language Assessment and the British Council to form the international IELTS partnership which delivers the test to this day. This international partnership was reflected in the new name for the test: The International English Language Testing System (IELTS). IELTS went live in 1989. Test takers took two non-specialised modules, Listening and Speaking, and two specialised modules, Reading and Writing. Test taker numbers rose by approximately 15% per year and by 1995 there were 43,000 test takers in 210 test centres around the world. IELTS was revised again in 1995, with three main changes: There was one Academic Reading Module and one Academic Writing Module (previously there had been a choice of three field-specific Reading and Writing modules) The thematic link between the Reading and Writing tasks was removed to avoid confusing the assessment of reading and writing ability The General Training Reading and Writing modules were brought into line with the Academic Reading and Writing modules (same timing, length of responses, reporting of scores). Further revisions went live in 2001 (revised Speaking Test) and 2005 (new assessment criteria for the Writing test)
تاریخ
خدمات آزمون زبان انگلیسی (IELTS) که در آن زمان آیلتس شناخته می شد، در سال 1980 توسط ارزیابی زبان انگلیسی کمبریج )در آن زمان UCLES شناخته می شد( و شورای بریتانیا راه اندازی شد. این قالب نوآورانه منعکس کننده تغییرات در یادگیری و آموزش زبان، از جمله رشد در یادگیری زبان ارتباطی و انگلیسی برای اهداف خاص بود. هدف آزمون منعکس کردن استفاده از زبان انگلیسی در "دنیای واقعی" در نظر گرفته شده بود. در طول دهه 1980، تعداد داوطلبان آزمون کم بود (4000 نفر در سال 1981 به 10000 نفر در سال 1985 افزایش یافت) و مشکلات عملی برای اجرای آزمون وجود داشت. در نتیجه، پروژه بازنگری آیلتس برای نظارت بر طراحی مجدد آزمون راه اندازی شد. به منظور مشارکت بین المللی در طراحی مجدد، برنامه توسعه بین المللی دانشگاه ها و کالج های استرالیا (IDP)، که اکنون با نام IDP: IELTS استرالیا شناخته می شود، به ارزیابی زبان انگلیسی کمبریج و شورای بریتانیا پیوست تا مشارکت بین المللی آیلتس را تشکیل دهد. این همکاری بین المللی در نام جدید آزمون منعکس شد: سیستم بین المللی آزمون زبان انگلیسی (IELTS). آیلتس در سال 1989 راه اندازی شد. شرکت کنندگان در آزمون دو فرم غیر تخصصی Listening و Speaking و دو فرم تخصصی Reading و Writing شرکت کردند. تعداد شرکت کنندگان در آزمون تقریباً 15 درصد در سال افزایش می یابد و تا سال 1995، 43000 شرکت کننده در 210 مرکز آزمون در سراسر جهان وجود داشت. آیلتس مجدداً در سال 1995 با سه تغییر اصلی بازنگری شد: یک فرم خواندن آکادمیک و یک فرم انشا آکادمیک وجود داشت (پیش از این انتخاب از سه فرم Reading و Writing مخصوص رشته وجود داشت) پیوند موضوعی بین وظایف Reading و Writing حذف شد تا از گیج شدن ارزیابی توانایی خواندن و نوشتن جلوگیری شود. فرم خواندن و نوشتن آموزش عمومی با فرم های خواندن و نوشتن آکادمیک (زمان‌بندی یکسان، طول پاسخ‌ها، گزارش نمرات) هماهنگ شدند. تجدید نظرهای بیشتر در سال 2001 (تست بازبینی شده Speaking) و 2005 (معیارهای ارزیابی جدید برای آزمون Writing) اجرا شد.